-
1 exhaurio
ex-haurĭo, hausi, haustum, 4, v. a. ( fut. part. act. exhausurus, Sen. Ep. 51, 6), to draw out, to empty by drawing, to exhaust (class., esp. in the transf. and trop. senses).I.Lit., of liquids:B.cum alii malos scandant, alii per foros cursent, alii sentinam exhauriant,
pump out, Cic. de Sen. 6, 17; cf. id. Cat. 1, 5, 12:vinum,
i. e. to drink up, id. Phil. 2, 25, 63:exhausto jam flumine,
Prop. 4 (5), 9, 63; cf.:exhaustum poculum,
emptied, Cic. Clu. 11, 31:exhaustus repente perennis exaruit fons,
Hirt. B. G. 8, 43, 5; cf.:tacent exhausti solibus amnes,
Stat. Th. 3, 259.—Transf., of things not liquid, to take out, empty out, to make empty, to exhaust:II.terram manibus sagulisque,
Caes. B. G. 5, 42, 3:humum ligonibus,
Hor. Epod. 5, 31:pecuniam ex aerario,
Cic. Agr. 2, 36, 98; cf.aerarium,
i. e. to empty, exhaust, id. Vat. 2, 5; id. Verr. 2, 3, 70, § 164:praedam ex agris urbibusque sociorum,
id. Pis. 21, 48; cf.:oppidum diripiendum militi dedit: exhaustis deinde tectis ignem injecit,
completely pillaged, Liv. 10, 44, 2 Drak.:reliquum spiritum,
Cic. Sest. 37, 80; cf. id. ib. 21, 48 infra, and Halm ad loc.:exhauriri,
drained of money impoverished, id. Q. Fr. 1, 1, 2 fin.:provinciam sumptibus et jacturis,
id. Att. 6, 1, 2:plebem impensis (aedificandi),
Liv. 6, 5, 5:socios commeatibus,
id. 37, 19, 4:heredem legatis,
Plin. Ep. 5, 1, 9:facultates patriae,
Nep. Hann. 6; cf.vires,
Plin. Ep. 3, 19, 6:genas,
i. e. to make bloodless, pale, Stat. Th. 10, 168:velut exhausta pullulet arca nummus,
Juv. 6, 363.Trop. (according as the notion of taking away or of leaving empty predominates).A.To take away, remove:B.libentius omnes meas laudes ad te transfuderim, quam aliquam partem exhauserim ex tuis,
Cic. Fam. 9, 14, 4:alicui dolorem,
id. ib. 5, 16, 4:sibi manu vitam,
id. Sest. 21, 48; cf. id. ib. 37, 80:exhausta vis ingens aeris alieni est,
cleared off, Liv. 7, 21, 8:Scurra exhausto rubore (i. e. pudore),
Auct. Her. 4, 10, 14:ad multorum exhaurienda peccata,
Vulg. Hebr. 9, 28.—To exhaust, bring to an end:tantus fuit amor, ut exhauriri nulla posset injuria,
be exhausted, Cic. Att. 2, 21, 4; cf.:amicorum benignitas exhausta est in ea re,
id. ib. 4, 2, 7: unius ambulationis sermone exhaurire (quae sollicitant anguntque), to exhaust in speaking, i. e. to discuss thoroughly, id. ib. 1, 18, 1; cf. id. de Or. 3, 26, 102:exhaustus est sermo hominum,
id. Q. Fr. 1, 2, 1:deinde exhauriri mea mandata,
to be accomplished, fulfilled, id. Att. 5, 13, 3; cf.:mandavi omnia, quae quidem tu, ut polliceris, exhauries,
id. ib. 5, 6, 2:labores,
to endure, undergo, Liv. 21, 21, 8:laborem, periculum,
id. 21, 30, 9 Drak.; 25, 31, 7; 26, 31, 7; Plin. Ep. 3, 9, 1; Stat. Th. 6. 236 al.:bella,
Verg. A. 4, 14:vastae pericula terrae,
id. ib. 10, 57; cf.:dura et aspera belli,
Liv. 33, 11, 6:poenarum exhaustum satis est,
executed, inflicted, Verg. A. 9, 356:exhausta nocte,
spent, Tac. H. 4, 29:exhaustus cliens,
worn out, Juv. 9, 59. -
2 inanio
ĭnānĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [inanis], to make empty, to empty out, evacuate ( poet. and in post-Aug. prose):hoc ubi inanitur spatium, etc.,
Lucr. 6, 1005; cf.:locus inanitus magis ac vacuatus,
ib. 1025:herbacea arefacta per se inanit alvum,
Plin. 20, 3, 8, § 14:vesicas (polium),
id. 21, 20, 84, § 146:corpora (luna, opp. implet),
id. 2, 98, 99, § 122.—Part. as subst.: ĭnānītum, i, n., vacancy, emptiness (opp. plenum), Tert. Res. Carn. 4. -
3 inanitum
ĭnānĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [inanis], to make empty, to empty out, evacuate ( poet. and in post-Aug. prose):hoc ubi inanitur spatium, etc.,
Lucr. 6, 1005; cf.:locus inanitus magis ac vacuatus,
ib. 1025:herbacea arefacta per se inanit alvum,
Plin. 20, 3, 8, § 14:vesicas (polium),
id. 21, 20, 84, § 146:corpora (luna, opp. implet),
id. 2, 98, 99, § 122.—Part. as subst.: ĭnānītum, i, n., vacancy, emptiness (opp. plenum), Tert. Res. Carn. 4. -
4 depleo
deplere, deplevi, depletus V TRANSdrain/draw off, empty out; bleed/let (blood); relieve (of); exaust; subtract -
5 depleo
dē-plĕo, ēvi, 2, v. a., to empty out, to draw off (very rare):oleum,
Cato R. R. 64 fin.; Col. 12, 50, 8, and 10:sanguinem,
to let blood, to bleed, Plin. 18, 16, 43, § 148;for which, d. animal,
Veg. A. V. 1, 13, 4.— Poet., to exhaust, haustu fontes, Stat. Ach. 1, 8:vitam querelis,
Manil. 4, 13. -
6 evacuo
I.Lit.:II.alvum,
Plin. 20, 6, 23, § 52; 32, 9, 33, § 104. —Trop.1. 2. -
7 exinanio
ex-ĭnānĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a., to empty, make empty (rare but class.):Siciliam provinciam C. Verres per triennium depopulatus esse, Siculorum civitates vastasse, domos exinanisse, fana spoliasse dicitur,
to make desolate, Cic. Div. in Caecil. 4, 11:agros (with vastare),
id. Verr. 2, 3, 50, § 119:navem,
id. ib. 2, 5, 25, § 64; ib. 40, § 104: castra, Sisenn. ap. Non. 107, 22; cf. Caes. B. C. 1, 48, 5:regibus atque omnibus gentibus exinanitis,
Cic. Agr. 2, 27, 72; cf. also: ama rem tuam: hunc (amatorem) exinani, clean out, i. e. strip, fleece, Plaut. Truc. 4, 2, 2:patrimonium suum donationibus,
i. e. to consume, waste, Dig. 31, 1, 89 fin.:apes relinquunt exinanitas alvos,
emptied, empty, Varr. R. R. 3, 16, 28:onusta vehicula,
to unload, Plin. 7, 20, 19, § 82:alvum, bilem, pituitam,
to void, discharge, id. 26, 8, 36, § 57:lienem,
to consume, id. 25, 5, 20, § 45: [p. 688] hydropicos, to tap, id. 24, 8, 35, § 52:multiplici partu exinanitur ubertas,
is exhausted, weakened, id. 18, 22, 51, § 189:faex non est exinanita,
drained out, Vulg. Psa. 74, 9.— Trop.:exinanita est fides,
made powerless, Vulg. Rom. 4, 14:semet ipsum exinanivit,
i. e. laid aside his glory, id. Philip. 2, 7.— Absol.:exinanite,
destroy, Vulg. Psa. 136, 10. -
8 dēfundō
dēfundō fūdī, fūsus, ere, to pour down, pour out: odorem, V.: vinum, to decant, H.: pelvīs, to empty, Iu. — Esp., in libations: te prosequitur mero Defuso pateris, H.* * *defundere, defudi, defusus V TRANSpour out/away/off/down; discharge; shed; empty/pour out (vessel); wet by pouring -
9 ex-hauriō
ex-hauriō hausī, haustus, īre, to draw out, empty, exhaust: sentinam: vinum, drink up: exhausto ubere, V.—To draw out, make empty, exhaust: terram manibus: humum ligonibus, H.: aerarium: exhaustā paene pharetrā, O.: exhaustis tectis, pillaged, L.: reliquom spiritum, destroy: sumptu exhauriri, impoverished: Quo magis exhaustae fuerint (apes), V.: socios commeatibus, L.: facultates patriae, N.—Fig., to take away, remove: partem ex tuis (laudibus): sibi manu vitam: exhausta vis aeris alieni est, cleared off, L.—To exhaust, bring to an end: ut (amor) exhauriri nullā posset iniuriā: (multa) sermone, i. e. to discuss thoroughly: deinde exhauriri mea mandata, be fulfilled: labores, endure, L.: pericula, V.: labor Cui numquam exhausti satis est, i. e. never finished, V.: poenarum exhaustum satis est, inflicted, V.: Plus tamen exhausto superest, more than has been done, O.: exhaustus cliens, worn out, Iu.: inter labores exhausti, L. -
10 effundō (ecf-)
effundō (ecf-) fūdī, fūsus, ere [ex + fundo], to pour out, pour forth, shed, spread abroad: lacrimas: fletūs, V.: pro re p. sanguinem: flumen in Propontidem se effundit, L.: Nos effusi lacrimis, V.— To pour out, pour forth, drive out, cast out, send forth: telorum vis ingens effusa est, L.: Ascanio auxilium castris apertis, for Ascanius, V. — To hurl headlong, throw down, prostrate: equus consulem effudit, L.: effusus eques, V.: ipsum portis sub altis, V.—Of a multitude, to pour out, spread abroad: sese multitudo ad cognoscendum effudit (sc. ex urbe), thronged, Cs.: omnibus portis ad opem ferendam effundi, L.: effuso exercitu, scattered, S.: quae via Teucros effundat in aequum, i. e. by what way can they be forced, V.— To bring forth, produce abundantly: herbas: Auctumnus fruges effuderit, H.— To lavish, squander, waste: patrimonium per luxuriam: sumptūs: Effusus labor, wasted, V. — To empty, exhaust, discharge: mare neque effunditur: carcerem in forum: saccos nummorum, H. — Fig., to pour out, express freely, expend, vent, exhaust: vobis omnia, quae sentiebam: talīs voces, V.: carmina, O.: vox in turbam effunditur: questūs in aëra, O.: furorem in alqm: omne odium in auxili spem, L.: quarrtumcumque virium habuit, L.: virīs in uno, O.— To give up, let go, abandon, resign: gratiam hominis: animam, V.: manibus omnīs effundit habenas, V.—With se, to abandon oneself, give up, yield, indulge: se in aliquā libidine. — P. pass., abandoned, given up: milites in licentiam effusi, L.: in nos suavissime effusus (Pompeius), without reserve: in adulationem, Ta. -
11 cado
cădo, cĕcĭdi, cāsum, 3 ( part. pres. gen. plur. cadentūm, Verg. A. 10, 674; 12, 410), v. n. [cf. Sanscr. çad-, to fall away].I.Lit.A.In an extended sense, to be driven or carried by one ' s weight from a higher to a lower point, to fall down, be precipitated, sink down, go down, sink, fall (so mostly poet.; in prose, in place of it, the compounds decĭdo, occĭdo, excĭdo, etc.; cf. also ruo, labor;2.opp. surgo, sto): tum arbores in te cadent,
Plaut. Men. 2, 3, 25: (aves) praecipites cadunt in terram aut in aquam, fall headlong to the earth or into the water, Lucr. 6, 745; cf. id. 6, 828;imitated by Verg.: (apes) praecipites cadunt,
Verg. G. 4, 80:nimbus, Ut picis e caelo demissum flumen, in undas Sic cadit, etc.,
Lucr. 6, 258:cadit in terras vis flammea,
id. 2, 215; so with in, id. 2, 209; 4, 1282; 6, 1006; 6, 1125; Prop. 4 (5), 4, 64:in patrios pedes,
Ov. F. 2, 832.—With a different meaning:omnes plerumque cadunt in vulnus,
in the direction of, towards their wound, Lucr. 4, 1049; cf.:prolapsa in vulnus moribunda cecidit,
Liv. 1, 58, 11:cadit in vultus,
Ov. M. 5, 292:in pectus,
id. ib. 4, 579.—Less freq. with ad:ad terras,
Plin. 2, 97, 99, § 216:ad terram,
Quint. 5, 10, 84.—The place from which is designated by ab, ex, de:a summo cadere,
Plaut. Mil. 4, 4, 15:a mento cadit manus,
Ov. F. 3, 20:aves ab alto,
Plin. 10, 38, 54, § 112:ut cadat (avis) e regione loci,
Lucr. 6, 824:ex arbore,
Plin. 17, 20, 34, § 148; Dig. 50, 16, 30, § 4; 18, 1, 80, § 2:cecidisse de equo dicitur,
Cic. Clu. 62, 175:cadere de equo,
Plaut. Mil. 3, 1, 125 (for which Cæsar, Nepos, and Pliny employ decidere):de manibus arma cecidissent,
Cic. Phil. 14, 7, 21; cf.:de manibus civium delapsa arma ipsa ceciderunt,
id. Off. 1, 22, 77:cadunt altis de montibus umbrae,
Verg. E. 1, 84:de caelo,
Lucr. 5, 791; Ov. M. 2, 322:de matre (i. e. nasci),
Claud. in Rufin. 1, 92.—With per:per inane profundum,
Lucr. 2, 222:per aquas,
id. 2, 230:per salebras altaque saxa,
Mart. 11, 91; cf.:imbre per indignas usque cadente genas,
Ov. Tr. 1, 3, 18.—With the adverb altius: altius atque cadant summotis nubibus imbres, and poured forth from a greater height, etc., Verg. E. 6, 38.—And absol.:folia nunc cadunt,
Plaut. Men. 2, 3, 24; Ter. Ad. 1, 1, 12; Lucr. 6, 297:ut pluere in multis regionibus et cadere imbres,
id. 6, 415:cadens nix,
id. 3, 21; 3, 402:velut si prolapsus cecidisset,
Liv. 1, 56, 12: quaeque ita concus [p. 259] sa est, ut jam casura putetur, Ov. P. 2, 3, 59:cadentem Sustinuisse,
id. M. 8, 148:saepius, of epileptics,
Plin. Val. 12, 58:casuri, si leviter excutiantur, flosculi,
Quint. 12, 10, 73.—Esp.a.Of heavenly bodies, to decline, set (opp. orior), Ov. F. 1, 295:b.oceani finem juxta solemque cadentem,
Verg. A. 4, 480; 8, 59; Tac. G. 45:soli subjecta cadenti arva,
Avien. Descr. Orb. 273; cf. Tac. Agr. 12:quā (nocte) tristis Orion cadit,
Hor. Epod. 10, 10:Arcturus cadens,
id. C. 3, 1, 27.—To separate from something by falling, to fall off or away, fall out, to drop off, be shed, etc.:c.nam tum dentes mihi cadebant primulum,
Plaut. Men. 5, 9, 57:dentes cadere imperat aetas,
Lucr. 5, 671; Sen. Ep. 12, 3; 83, 3:pueri qui primus ceciderit dens,
Plin. 28, 4, 9, § 41:barba,
Verg. E. 1, 29:quam multa in silvis autumni frigore primo Lapsa cadunt folia,
id. A. 6, 310; cf. Cat. 11, 22; Hor. A. P. 61:lanigeris gregibus Sponte suā lanae cadunt,
Ov. M. 7, 541:saetae,
id. ib. 14, 303:quadrupedibus pilum cadere,
Plin. 11, 39, 94, § 231:poma,
Ov. M. 7, 586:cecidere manu quas legerat, herbae,
id. ib. 14, 350:elapsae manibus cecidere tabellae,
id. ib. 9, 571:et colus et fusus digitis cecidere remissis,
id. ib. 4, 229.—Of a stream, to fall, empty itself:d.amnis Aretho cadit in sinum maris,
Liv. 38, 4, 3; 38, 13, 6; 44, 31, 4:flumina in pontum cadent,
Sen. Med. 406:flumina in Hebrum cadentia,
Plin. 4, 11, 18, § 50:tandem in alterum amnem cadit,
Curt. 6, 4, 6.—Of dice, to be thrown or cast; to turn up:e.illud, quod cecidit forte,
Ter. Ad. 4, 7, 23 sq.; Liv. 2, 12, 16.—Alicui (alicujus) ad pedes, to fall at one ' s feet in supplication, etc. (post-class. for abicio, proicio), Sen. Contr. 1, 1, 19; Eutr. 4, 7; Aug. Serm. 143, 4; Vulg. Joan. 11, 32 al.—f.Super collum allcujus, to embrace (late Lat.), Vulg. Luc. 15, 20.—B.In a more restricted sense.1.To fall, to fall down, drop, fall to, be precipitated, etc.; to sink down, to sink, settle (the usual class. signif. in prose and poetry):2.cadere in plano,
Ov. Tr. 3, 4, 17 sq.:deorsum,
Plaut. Rud. 1, 2, 89:uspiam,
Ter. Ad. 1, 1, 12:Brutus, velut si prolapsus cecidisset,
Liv. 1, 56, 12; cf. id. 5, 21, 16; 1, 58, 12:dum timent, ne aliquando cadant, semper jacent,
Quint. 8, 5, 32:sinistrā manu sinum ad ima crura deduxit (Caesar), quo honestius caderet,
Suet. Caes. 82:cadere supinus,
id. Aug. 43 fin.:in pectus pronus,
Ov. M. 4, 579:cadunt toti montes,
Lucr. 6, 546:radicitus exturbata (pinus) prona cadit,
Cat. 64, 109:concussae cadunt urbes,
Lucr. 5, 1236:casura moenia Troum,
Ov. M. 13, 375; id. H. 13, 71:multaque praeterea ceciderunt moenia magnis motibus in terris,
Lucr. 6, 588: languescunt omnia membra;bracchia palpebraeque cadunt,
their arms and eyelids fall, id. 4, 953; 3, 596; so,ceciderunt artus,
id. 3, 453:sed tibi tamen oculi, voltus, verba cecidissent,
Cic. Dom. 52, 133; cf.:oculos vigiliā fatigatos cadentesque in opere detineo,
Sen. Ep. 8, 1:patriae cecidere manus,
Verg. A. 6, 33:cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio?
Hor. C. 4, 1, 36:cecidere illis animique manusque,
Ov. M. 7, 347; Val. Fl. 1, 300; cf. II. F. infra.—In a pregn. signif. (as in most langg., to fall in battle, to die), to fall so as to be unable to rise, to fall dead, to fall, die (opp. vivere), Prop. 2 (3), 28, 42 (usu. of those who die in battle;b.hence most freq. in the histt.): hostes crebri cadunt,
Plaut. Am. 1, 1, 79 sq.:aut in acie cadendum fuit aut in aliquas insidias incidendum,
Cic. Fam. 7, 3, 3; Curt. 4, 1, 28; Ov. M. 7, 142:ut cum dignitate potius cadamus quam cum ignominiā serviamus,
Cic. Phil. 3, 14, 35:pauci de nostris cadunt,
Caes. B. G. 1, 15; id. B. C. 3, 53:optimus quisque cadere aut sauciari,
Sall. J. 92, 8; so id. C. 60, 6; id. J. 54, 10; Nep. Paus. 1, 2; id. Thras. 2, 7; id. Dat. 1, 2; 6, 1; 8, 3; Liv. 10, 35, 15 and 19; 21, 7, 10; 23, 21, 7; 29, 14, 8; Tac. G. 33; Hor. Ep. 1, 12, 27; Ov. M. 7, 142:per acies,
Tac. A. 1, 2:pro patriā,
Quint. 2, 15, 29:ante diem,
Verg. A. 4, 620:bipenni,
Ov. M. 12, 611:ense,
Val. Fl. 1, 812.—Not in battle:inque pio cadit officio,
Ov. M. 6, 250.—With abl. of means or instrument:suoque Marte (i. e. suā manu) cadunt,
Ov. M. 3, 123; cf. Tac. A. 3, 42 fin.:suā manu cecidit,
fell by his own hand, id. ib. 15, 71:exitu voluntario,
id. H. 1, 40:muliebri fraude cadere,
id. A. 2, 71: cecidere justā Morte Centauri, cecidit tremendae Flamma Chimaerae, Hor. C. 4, 2, 14 sq.:manu femineā,
Sen. Herc. Oet. 1179:femineo Marte,
Ov. M. 12, 610.—With abl. of agent with ab:torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,
should be slain by, Ov. H. 9, 36; so id. M. 5, 192; Suet. Oth. 5:a centurione volneribus adversis tamquam in pugnā,
Tac. A. 16, 9.—And without ab:barbarae postquam cecidere turmae Thessalo victore,
Hor. C. 2, 4, 9; imitated by Claudian, IV. Cons. Hon. 89; Grat. Cyn. 315.—Of victims, to be slain or offered, to be sacrificed, to fall ( poet.):3.multa tibi ante aras nostrā cadet hostia dextrā,
Verg. A. 1, 334:si tener pleno cadit haedus anno,
Hor. C. 3, 18, 5; Tib. 1, 1, 23; 4, 1, 15; Ov. M. 7, 162; 13, 615; id. F. 4, 653.—In mal. part., = succumbo, to yield to, Plaut. Pers. 4, 4, 104; Tib. 4, 10, 2; Sen. Contr. 1, 3, 7.—4.Matre cadens, just born ( poet.), Val. Fl. 1, 355; cf. of the custom of laying the new-born child at the father's feet: tellure cadens. Stat. S. 1, 2, 209; 5, 5, 69.II.Trop.A.To come or fall under, to fall, to be subject or exposed to something (more rare than its compound incidere, but class.); constr. usually with sub or in, sometimes with ad:B.sub sensus cadere nostros,
i. e. to be perceived by the senses, Lucr. 1, 448:sub sensum,
Cic. Inv. 1, 30, 48: in cernendi sensum. id. Tim. 3:sub oculos,
id. Or. 3, 9:in conspectum,
to become visible, id. Tusc. 1, 22, 50:sub aurium mensuram,
id. Or. 20, 67:sponte suā (genus humanum) cecidit sub leges artaque jura,
subjected itself to law and the force of right, Lucr. 5, 1146; so id. 3, 848:ad servitia,
Liv. 1, 40, 3:utrorum ad regna,
Lucr. 3, 836; so,sub imperium dicionemque Romanorum,
Cic. Font. 5, 12 (1, 2):in potestatem unius,
id. Att. 8, 3, 2:in cogitationem,
to suggest itself to the thoughts, id. N. D. 1, 9, 21:in hominum disceptationem,
id. de Or. 2, 2, 5:in deliberationem,
id. Off. 1, 3, 9:in offensionem alicujus,
id. N. D. 1, 30, 85:in morbum,
id. Tusc. 1, 32, 79:in suspitionem alicujus,
Nep. Paus. 2, 6:in calumniam,
Quint. 9, 4, 57:abrupte cadere in narrationem,
id. 4, 1, 79:in peccatum,
Aug. in Psa. 65, 13.—In gen.: in or sub aliquem or aliquid, to belong to any object, to be in accordance with, agree with, refer to, be suitable to, to fit, suit, become (so esp. freq. in philos. and rhet. lang.):C.non cadit in hos mores, non in hunc pudorem, non in hanc vitam, non in hunc hominem ista suspitio,
Cic. Sull. 27, 75:cadit ergo in bonum virum mentiri, emolumenti sui causā?
id. Off. 3, 20, 81; so id. Cael. 29, 69; id. Har. Resp. 26, 56:haec Academica... in personas non cadebant,
id. Att. 13, 19, 5:qui pedes in orationem non cadere quī possunt?
id. Or. 56, 188:neque in unam formam cadunt omnia,
id. ib. 11, 37; 57, 191; 27, 95; id. de Or. 3, 47, 182; Quint. 3, 7, 6; 4, 2, 37; 4, 2, 93; 6, prooem. § 5; 7, 2, 30 and 31; Plin. 35, 10, 36, § 82:heu, cadit in quemquam tantum scelus?
Verg. E. 9, 17; Cic. Or. 27, 95; 11, 37; Quint. 3, 5, 16; 3, 6, 91; 5, 10, 30; 6, 3, 52; 7, 2, 31; 9, 1, 7;9, 3, 92: hoc quoque in rerum naturam cadit, ut, etc.,
id. 2, 17, 32:in iis rebus, quae sub eandem rationem cadunt,
Cic. Inv. 1, 30, 47; Quint. 8, 3, 56.—To fall upon a definite time (rare):D.considera, ne in alienissimum tempus cadat adventus tuus,
Cic. Fam. 15, 14, 4:in id saeculum Romuli cecidit aetas, cum, etc.,
id. Rep. 2, 10, 18.—Hence, in mercantile lang., of payments, to fall due: in eam diem cadere ( were due) nummos, qui a Quinto debentur, Cic. Att. 15, 20, 4.—(Acc. to I. 1. e.) Alicui, to fall to one (as by lot), fall to one ' s lot, happen to one, befall; and absol. (for accidere), to happen, come to pass, occur, result, turn out, fall out (esp. in an unexpected manner; cf. accido; very freq. in prose and poetry).1.Alicui:2.nihil ipsis jure incommodi cadere possit,
Cic. Quint. 16, 51:hoc cecidit mihi peropportune, quod, etc.,
id. de Or. 2, 4, 15; id. Att. 3, 1:insperanti mihi, cecidit, ut, etc.,
id. de Or. 1, 21, 96; id. Att. 8, 3, 6; id. Mil. 30, 81:mihi omnia semper honesta et jucunda ceciderunt,
id. Q. Fr. 1, 3, 1:sunt, quibus ad portas cecidit custodia sorti,
Verg. G. 4, 165:haec aliis maledicta cadant,
Tib. 1, 6, 85:neu tibi pro vano verba benigna cadunt,
Prop. 1, 10, 24:ut illis... voluptas cadat dura inter saepe pericla,
Hor. S. 1, 2, 40: verba cadentia, uttered at random, id. Ep. 1, 18, 12.—Ab sol., Afran. ap. Charis. p. 195 P.;3.Cic. Leg.2, 13, 33: verebar quorsum id casurum esset,
how it would turn out, id. Att. 3, 24:aliorsum vota ceciderunt,
Flor. 2, 4, 5:cum aliter res cecidisset ac putasses,
had turned out differently from what was expected, Cic. Fam. 5, 19, 1:sane ita cadebat ut vellem,
id. Att. 3, 7, 1; id. Div. 2, 52, 107; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Cic. Verr. 1, 2, 5; Caes. B. C. 3, 73, Nep. Milt. 2, 5 Dähne:cum, quae tum maxime acciderant, casura praemonens, a furioso incepto eos deterreret,
Liv. 36, 34, 3; 22, 40, 3; 35, 13, 9; 38, 46, 6; Plin. Pan. 31, 1; Tac. A. 2, 80; 6, 8; Suet. Tib. 14 al.; Verg. A. 2, 709:ut omnia fortiter fiant, feliciter cadant,
Sen. Suas. 2, p. 14:multa. fortuito in melius casura,
Tac. A. 2, 77.—With adj.:si non omnia caderent secunda,
Caes. B. C. 3, 73:vota cadunt, i.e. rata sunt,
are fulfilled, realized, Tib. 2, 2, 17 (diff. from Prop. 1, 17, 4; v. under F.).—With in and acc.: nimia illa libertas et populis et privatis in nimiam servitutem cadit (cf. metaballei), Cic. Rep. 1, 44, 68.—Esp.: in (ad) irritum or cassum, to be frustrated, fail, be or remain fruitless:E.omnia in cassum cadunt,
Plaut. Poen. 1, 2, 147; Lucr. 2, 1166:ad irritum cadens spes,
Liv. 2, 6, 1; so Tac. H. 3, 26:in irritum,
id. A. 15, 39; cf. with irritus, adj.:ut irrita promissa ejus caderent,
Liv. 2, 31, 5:haud irritae cecidere minae,
id. 6, 35, 10.—To fall, to become less (in strength, power, worth, etc.), to decrease, diminish, lessen:F. 1.cadunt vires,
Lucr. 5, 410:mercenarii milites pretia militiae casura in pace aegre ferebant,
Liv. 34, 36, 7.—More freq. in an extended signif. (acc. to I. B. 2.),In gen.: pellis item cecidit, vestis contempta ferina. declined in value, Lucr. 5, 1417:2.turpius est enim privatim cadere (i. e. fortunis everti) quam publice,
Cic. Att. 16, 15, 6; so id. Fam. 6, 10, 2:atque ea quidem tua laus pariter cum re publicā cecidit,
id. Off. 2, 13, 45:tanta civitas, si cadet,
id. Har. Resp. 20, 42:huc cecidisse Germanici exercitus gloriam, ut, etc.,
Tac. H. 3, 13:non tibi ingredienti fines ira cecidit?
Liv. 2, 40, 7; Pers. 5, 91:amicitia nec debilitari animos aut cadere patitur,
Cic. Lael. 7, 23:animus,
to fail, Liv. 1, 11, 3; Ov. M. 11, 537; cf. id. ib. 7, 347:non debemus ita cadere animis, etc.,
to lose courage, be disheartened, Cic. Fam. 6, 1, 4:tam graviter,
id. Off. 1, 21, 73; cf. Sen. Ep. 8, 3.—Esp., to fail in speaking:magnus orator est... minimeque in lubrico versabitur, et si semel constiterit numquam cadet,
Cic. Or. 28, 98:alte enim cadere non potest,
id. ib. —So in the lang. of the jurists, causā or formulā, to lose one ' s cause or suit:causā cadere,
Cic. Inv. 2, 19, 57; so id. de Or. 1, 36, 166 sq.; id. Fam. 7, 14, 1; Quint. 7, 3, 17; Luc. 2, 554; Suet. Calig. 39:formulā cadere,
Sen. Ep. 48, 10; Quint. 3, 6, 69.—With in:ita quemquam cadere in judicio, ut, etc.,
Cic. Mur. 28, 58.—Also absol.:cadere,
Tac. H. 4, 6; and:criminibus repetundarum,
id. ib. 1, 77:conjurationis crimine,
id. A. 6, 14:ut cecidit Fortuna Phrygum,
Ov. M. 13, 435:omniaque ingrato litore vota cadunt, i. e. irrita sunt,
remain unfulfilled, unaccomplished, Prop. 1, 17, 4 (diff. from Tib. 2, 2, 17; v. above, D. 2.); cf.:at mea nocturno verba cadunt zephyro,
Prop. 1, 16, 34:multa renascentur, quae jam cecidere, cadentque Quae nunc sunt in honore vocabula,
to fall into disuse, grow out of date, Hor. A. P. 70 —Hence of theatrical representations, to fall through, to fail, be condemned (opp. stare, to win applause;the fig. derived from combatants): securus cadat an recto stet fabula talo,
Hor. Ep. 2, 1, 176.— Impers.. periculum est, ne cadatur, Aug. Don. Persev. 1.—Esp. of the wind (opp. surgo), to abate, subside, die away, etc.:G.cadit Eurus et umida surgunt Nubila,
Ov. M. 8, 2:ventus premente nebulā cecidit,
Liv. 29, 27, 10:cadente jam Euro,
id. 25, 27, 11:venti vis omnis cecidit,
id. 26, 39, 8:ubi primum aquilones ceciderunt,
id. 36, 43, 11; cf.:sic cunctus pelagi cecidit fragor,
Verg. A. 1, 154:ventosi ceciderunt murmuris aurae,
id. E. 9, 58; id. G. 1, 354 Serv. and Wagn.—Rhet. and gram. t. t. of words, syllables, clauses, etc., to be terminated, end, close:verba melius in syllabas longiores cadunt,
Cic. Or. 57, 194; 67, 223: qua (littera [p. 260] sc. m) nullum Graece verbum cadit, Quint. 12, 10, 31:plerique censent cadere tantum numerose oportere terminarique sententiam,
Cic. Or. 59, 199; so id. Brut. 8, 34:apto cadens oratio,
Quint. 9, 4, 32:numerus opportune cadens,
id. 9, 4, 27:ultima syllaba in gravem vel duas graves cadit semper,
id. 12, 10, 33 Spald.: similiter cadentia = omoioptôta, the ending of words with the same cases or verbal forms, diff. from similiter desinentia = omoioteleuta, similar endings of any kind, Cic. de Or. 3, 54, 206; id. Or. 34, 135; Auct. Her. 4, 20, 28; Quint. 9, 4, 42; cf. id. 9, 4, 18; 9, 3, 78; 9, 3, 79; 1, 7, 23; Aquil. Rom. Figur. §§ 25 and 26. -
12 cadō
cadō cecidī, casūrus, ere [CAD-], to fall, fall down, descend: lucrumae cadunt gaudio, T.: (apes) praecipites cadunt, V.: caelo ceciderunt sereno Fulgura, V.: a mento cadit manus, O.: de manibus arma cecidissent: vela cadunt, are furled, V.: Altius atque cadant imbres, from a greater height, V.—To fall, fall down, fall prostrate, fall over: ne ille ceciderit, has had a fall, T.: velut si prolapsus cecidisset, L.: prolapsa in volnus moribunda cecidit, L.: in pectus pronus, O.: casura moenia Troum, O.: casurae arces, V.—Of heavenly bodies, to set, go down, fall, sink: iuxta solem cadentem, V.: quā (nocte) Orion cadit, H.: oriens mediusve cadensve Phoebus, O.: primis cadentibus astris, fading, i. e. at dawn, V.—To fall off, fall away, fall out, drop off, be shed: barba, V.: Prima (folia) cadunt, H.: gregibus lanae cadunt, O.: poma ramis, O.: elapsae manibus cecidere tabellae, O.—Of a stream, to fall, empty itself: in sinum maris, L.—Of dice, to be thrown, fall, turn up: illud, quod cecidit forte, T.—Of shadows, to be thrown, fall (poet.): cadunt de montibus umbrae, V.—To fall dead, fall, die, be slain: in acie: Civili acie, O.: pauci de nostris cadunt, Cs.: plures Saguntini cadebant quam Poeni, L.: ante diem, prematurely, V.: suo Marte (i. e. suā manu), O.: iustā Morte, H.: femineo Marte, O.: a tanto viro, O.: a centurione, Ta.: In pio officio, O.: in patriā cadendum est, we must perish.—Of victims, to be slain, be offered, be sacrificed, fall (poet.): Multa tibi cadet hostia, V.: Si tener cadit haedus, H.: Victima vota cadit, O.—Of a woman, to yield, Tb. —Fig., to come, fall under, fall, be subject, be exposed: sub sensum: in conspectum, to become visible: si regnum ad servitia caderet, into servile hands, L.: sub imperium Romanorum: in deliberationem: in suspicionem alicuius, N.—To belong, be in accordance, agree, refer, be suitable, apply, fit, suit, become: non cadit in hos mores ista suspitio: cadit ergo in bonum virum mentiri?: Heu, cadit in quemquam tantum scelus? V.: sub eandem rationem.—Of time, to fall upon: in alienissimum tempus: in hanc aetatem.— To fall due: in eam diem cadere nummos.—To befall, fall to the lot of, happen, come to pass, occur, result, turn out, fall out: mihi peropportune: insperanti mihi cecidit, ut, etc.: Sunt quibus ad portas cecidit custodia sorti, V.: Ut illis... voluptas cadat, H.: verba cadentia, uttered at random, H.: verba si Graeco fonte cadent, be derived from, H.: verebar quorsum id casurum esset, how it would turn out: praeter opinionem, N.: si quid adversi caderet, L.: fortuito in melius casura, Ta.: curare Quo promissa cadent, how fulfilled, H.: Vota cadunt, are fulfilled, Tb.: tibi pro vano benigna cadant, Pr.: Quo res cumque cadent, V.: si non omnia caderent secunda, Cs.: ut inrita promissa eius caderent, L.: libertas in servitutem cadit: in hunc hominem ista suspitio: ad inritum cadens spes, turning out to be vain, L.—To lose strength, fall, perish, be overthrown, drop, decline, vanish, decay, cease: cadentem rem p. fulcire: tua laus pariter cum re p. cecidit: virtute Neronis Armenius cecidit, H.: non tibi ira cecidit, L.: animus, to fail. L.: cadere animis, to lose courage: cecidere illis animi, O.— To fail (in speaking), falter: orator cadet.—Causā cadere, to lose the cause: cadere in iudicio: Ut cecidit fortuna Phrygum, O.— Of the countenance or features: tibi tamen oculi, voltus, verba cecidissent, i. e. expressed terror.— Of words: Multa renascentur, quae iam cecidere, fallen into disuse, H.—Of theatrical representations, to fail, be condemned: cadat an recto stet fabula talo, H.—Of the wind, to abate, subside, die away: cadit Eurus, O.: venti vis omnis cecidit, L.—Of words and clauses, to be terminated, end, close: verba melius in syllabas longiores cadunt: similiter cadentia, having the same endings.* * *cadere, cecidi, casus V INTRANSfall, sink, drop, plummet, topple; be slain, die; end, cease, abate; decay -
13 haurio
haurĭo, hausi, haustum, 4 (archaic imperf. hauribant, Lucr. 5, 1324; perf. subj. haurierint, Varr. ap. Prisc. p. 905 P.; part. perf. haurītus, App. M. 3, p. 139; 6, p. 178; supin. hauritu, id. ib. 2, p. 121; part. fut. hauritura, Juv. in Joh. 2, 253:I.hausurus,
Verg. A. 4, 383; Sil. 7, 584; 16, 11:hausturus,
Sen. Q. N. 4, 2, 1; dep. perf. foramen fama est lucem hausum, Sol. 5, 15), v. a. [perh. for haus-io; cf. hio, hisco; prop. to empty], to draw up or out, to draw (class., esp. freq. in the transf. and trop. signif.; cf. sorbeo).Lit., to draw water, etc.:B.cum vidisset haustam aquam de jugi puteo, terrae motum dixit instare,
Cic. Div. 1, 50, 112:palmis hausta duabus aqua,
Ov. F. 2, 294:is neque limo Turbatam haurit aquam,
Hor. S. 1, 1, 60:ipse manus hausta victrices abluit unda,
Ov. M. 4, 740.— Absol.:num igitur, si potare velit, de dolio sibi hauriendum putet?
Cic. Brut. 83, 288. —Prov.: de faece haurire, to draw from the dregs, i. e. to choose the worst:tu quidem de faece hauris,
i. e. speak of the worst orators, id. ib. 69, 244.—Transf.1.To drain, drink up; to spill, shed:b.ita vina ex libidine hauriuntur, atque etiam praemio invitatur ebrietas (shortly before and after, bibere),
Plin. 14, 22, 28, § 140; cf. id. ib. § 146; and: cui non audita est obscoenae Salmacis undae Aethiopesque lacus, quos si quis faucibus hausit, Aut furit [p. 843] aut, etc., Ov. M. 15, 320 (for which:qui ex Clitorio lacu biberint,
Plin. 31, 2, 13, § 16):quae (pocula) simul arenti sitientes hausimus ore,
i. e. drained, emptied, drunk off, Ov. M. 14, 277; so,cratera,
id. ib. 8, 680:spumantem pateram,
Verg. A. 1, 738: statim me perculso ad meum sanguinem hauriendum, et spirante re publica ad ejus spolia detrahenda advolaverunt, to drain, i. e. to spill, shed, Cic. Sest. 24, 54:cruorem,
Ov. M. 7, 333; 13, 331:nudantis cervicem jugulumque, et reliquum sanguinem jubentes haurire,
Liv. 22, 51, 7; Lact. 5, 1, 8:quem (sanguinem) civiles hauserunt,
Luc. 1, 13.—Of things:2.imoque a gurgite pontus Vertitur et canas alveus haurit aquas,
draws in, lets in, Ov. F. 3, 591: jam flammae tulerint, inimicus et hauserit ensis, drunk up, i. e. their blood, Verg. A. 2, 600.—In gen., to tear up, pluck out, draw out, to take to one's self, take; to swallow, devour, consume, exhaust:II.(ventus) Arbusta evolvens radicibus haurit ab imis,
Lucr. 6, 141:haurit arenas ungula,
Stat. Th. 2, 46; cf.:humumque Effodit... terraeque immurmurat haustae,
i. e. torn up, dug up, Ov. M. 11, 187:Actoridae magni rostro femur hausit adunco (= transfodit),
tore open, id. ib. 8, 370:pectora ferro,
id. ib. 8, 438:latus alicui,
Lucr. 5, 1324; Ov. M. 5, 126; 9, 412; Verg. A. 10, 314; Luc. 10, 387:ventrem atque inguina uno alteroque ictu,
Liv. 7, 10, 10; Sil. 5, 524:tum latus ejus gladio haurit,
Curt. 7, 2, 27:impresso gladio jugulum ejus hausisse,
Tac. H. 1, 41 fin.:lumen,
to pluck out the eye, Ov. M. 13, 564:cineres haustos,
i. e. scraped up, collected, id. ib. 8, 538; so,cineres,
id. ib. 13, 425 sq.; cf. id. ib. 14, 136:ille cavis hausto spargit me pulvere palmis,
id. ib. 9, 35:sumptum haurit ex aerario,
draws, takes, Cic. Agr. 2, 13, 32; cf.:at suave est ex magno tollere acervo. Dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas, Cur? etc.,
Hor. S. 1, 1, 52:quia dentibus carent, aut lambunt cibos aut integros hauriunt,
to swallow, Col. 8, 17, 11; cf.:solidos haurire cervos taurosque,
Plin. 8, 14, 14, § 36: hausisti patrias luxuriosus opes, qs. hast swallowed up, devoured, consumed, Mart. 9, 83, 4:nos tellus haurit,
Sil. 3, 654; cf.:sua haurire,
Tac. A. 16, 18; 2, 8; 3, 72:animam recipere auramque communem haurire,
i. e. inhale, breathe, Quint. 6 praef. §12: suspiratus,
fetching a deep sigh, Ov. M. 14, 129: hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto Dardanus, may he swallow with his eyes, i. e. greedily look at, Verg. A. 4, 661; so,aliquid oculis,
ib. 12, 946; Sil. 11, 284;and without oculis: caelum,
Verg. A. 10, 899; cf.:lucem (primae pecudes),
i. e. to see the light, be born, Verg. G. 2, 340:vocemque his auribus hausi,
I received his voice with these ears, id. A. 4, 359; so,dicta auribus,
Ov. M. 13, 787; cf.:oculis auribusque tantum gaudium,
Liv. 27, 51:hauriri urbes terrae hiatibus,
to be swallowed up, Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:cum praealtis paludibus arma, equi haurirentur,
Tac. H. 5, 15:altitudine et mollitia nivis hauriebantur,
id. ib. 1, 79:hauriuntur gurgitibus,
id. A. 1, 70:aggerem ac vineas incendium hausit,
Liv. 5, 7, 3:cunctos incendium hausit,
Tac. H. 4, 60:miratur et haurit Pectore ignes,
imbibes, Ov. M. 10, 253; cf.:flammasque latentes Hausit,
id. ib. 8, 325:caelo medium Sol igneus orbem Hauserat,
i. e. had rapidly passed through, finished, Verg. G. 4, 427:vastum iter,
Stat. Th. 1, 369: bracchia Cancri (Titan), Col. poët. 10, 313: cum spes arrectae juvenum exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans, exhausts = exhaurit, Verg. G. 3, 105:pariter pallorque ruborque Purpureas hausere genas,
Stat. Th. 1, 538.—Trop., to draw, borrow, take, drink in, derive:sequimur potissimum Stoicos, non ut interpretes, sed, ut solemus, e fontibus eorum judicio arbitrioque nostro, quantum quoque modo videbitur, hauriemus,
Cic. Off. 1, 2, 6; cf.:fontes, unde hauriretis,
id. de Or. 1, 46, 203:a fontibus potius haurire quam rivulos consectari,
id. Ac. 1, 2, 8:reconditis atque abditis e fontibus haurire,
id. de Or. 1, 3, 12:omnia dixi hausta e fonte naturae,
id. Fin. 1, 21, 71:eodem fonte haurire laudes suas,
id. Fam. 6, 6, 9; id. Caecin. 27, 78:quam (legem) non didicimus, accepimus, legimus, verum ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus,
id. Mil. 4, 10 (quoted in Cic. Or. 49, 165):quas (artes) cum domo haurire non posses, arcessivisti ex urbe ea (i. e. Athenis), quae, etc.,
id. Brut. 97, 332:ex divinitate, unde omnes animos haustos aut acceptos aut libatos haberemus,
id. Div. 2, 11, 26; cf.:animos hominum quadam ex parte extrinsecus esse tractos et haustos,
id. ib. 1, 32, 70:quid enim non sorbere animo, quid non haurire cogitatione, cujus sanguinem non bibere censetis?
id. Phil. 11, 5, 10; cf.:libertatem sitiens hausit,
id. Rep. 1, 43:voluptates undique,
id. Tusc. 5, 6, 16:dolorem,
id. Cael. 24, 59:calamitates,
id. Tusc. 1, 35, 86:luctum,
id. Sest. 29, 63:unde laboris Plus haurire mali est quam ex re decerpere fructus,
Hor. S. 1, 2, 79:animo spem turbidus hausit inanem,
drank in illusive hope, Verg. A. 10, 648:expugnationes urbium, populationes agrorum, raptus Penatium hauserant animo,
had thought of, intended, Tac. H. 1, 51:supplicia,
to suffer, Verg. A. 4, 383:(Thessali) velut ex diutina siti nimis avide meram haurientes libertatem,
indulging, revelling in, Liv. 39, 26, 7; cf.:studium philosophiae acriter hausisse,
Tac. Agr. 4. -
14 fundō
fundō fūdī, fūsus, ere [FV-], to pour, pour out, shed: sanguinem e paterā: liquorem de paterā, H.: vinum inter cornua, O.: vinum super aequora, O.: lacrimas, V.: parumne Fusum est Latini sanguinis? split, H.: sanguinem de regno (i. e. propter regnum), Cu.: ingentibus procellis fusus imber, pouring, L.: fusus labris amnis Inficit (i. e. fusa in labra aqua), V.— To make by melting, cast, found. quaerere, quid fusum durius esset, H.— To pour from, empty, pour: duo carchesia Baccho humi, V.: pateram vaccae inter cornua, V.— To pour forth in abundance, scatter, cast, hurl, spread, extend, diffuse: segetem corbibus in Tiberim, L.: res, quibus ignis excitari potest, Cs.: quas (maculas) incuria fudit, has scattered, H.: in pectora odores, O.: luna se per fenestras, V.: ne (vitis) in omnīs partīs fundatur, spread out: latius incendium, Cu.: fusus propexam in pectore barbam, V.: fusis circum armis, in full armor, V.— To bring forth, bear, produce abundantly, yield richly: flores: quem Maia fudit, bore, V.: te beluam ex utero.— To throw down, cast to the ground, prostrate: (hostes) de iugis funduntur, L.: septem Corpora (cervorum) humi, V.: puero fuso, O.— To overthrow, overcome, rout, vanquish, put to flight: hostīs: Gallos a delubris vestris, L.: Latini ad Veserim fusi: quattuor exercitūs, L.: omnibus hostium copiis fusis, Cs.— Fig., to pour out, pour forth, give up, waste, lose: verba, T.: vitam cum sanguine, V.: opes, H.— To spread, extend, display: se latius fundet orator, will display himself: superstitio fusa per gentīs. —Of speech, to pour forth, utter: inanīs sonos: verba poëtarum more: carmen: ore loquelas, V.: vocem extremam cum sanguine, V.: preces, Ta.* * *Ifundare, fundavi, fundatus Vestablish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirmIIfundere, fudi, fusus Vpour, cast (metals); scatter, shed, rout -
15 egero
ē-gĕro, gessi, gestum, 3, v. a., to carry, bear or bring out, to lead or draw out, to discharge (not ante-Aug.).I.Lit.:B.praedam ex hostium tectis,
Liv. 6, 3 Drak.; cf. id. 9, 31; 25, 25:pecuniam ex aerario,
id. 30, 39 fin.:fluctus (e navi),
Ov. M. 11, 488:stercus e columbariis,
Col. 2, 14, 1:humanas opes a Veiis,
Liv. 5, 22:humum scrobibus,
Col. 2, 2, 19; Ov. M. 7, 243:tantum nivis,
Liv. 21, 37:silices umeris,
Plin. 33, 4, 21, §71: aquam vomitu,
to discharge, void, vomit, Curt. 7, 5; cf.dapes,
Ov. M. 6, 664:urinam,
Plin. 29, 5, 32, § 102:sanguinem,
id. 31, 6, 33, § 62; Ov. M. 10, 136:multum vitalis spiritus,
Tac. A. 15, 64:viscera sua,
Vulg. 2 Par. 21, 19.—Of inanimate subjects:gravitas caeli egerit populos,
drives out, drives forth, Sen. Ep. 91.—Poet. for efferre (I. B. 1.), to carry to the grave: (Phoebus) egessit avidis Dorica castra (i. e. Graecos) rogis (dat.), sent the Greeks to the funeral piles; acc. to others, exhausted, made empty the Grecian camp, Prop. 4 (5), 6, 34; Stat. Th. 1, 37.—II.Trop.: tales pietas paritura querelas Egerit, pours forth, prodit, Luc. 2, 64; cf.:iras ululatibus,
Sil. 4, 280:sermones, i. q. edere,
Sen. Ep. 66, 4:expletur lacrimis egeriturque dolor,
is expelled, Ov. Tr. 4, 3, 38:tota querelis Egeritur fletuque dies,
i. e. is passed, spent, Val. Fl. 8, 455:noctem metu,
id. 5, 299:animam,
Luc. 3, 718. -
16 ē-gerō
ē-gerō gessī, gestus, ere, to carry out, bring out, take away, remove, discharge: cumulata bona, L.: praedam ex hostium tectis, L.: fluctūs (e navi), O.: tantum nivis, L.: aquam vomitu, Cu.: egeritur dolor, is assuaged, O.—To empty, make desolate: avidis Dorica castra rogis, Pr. -
17 recido
1.rĕcĭdo, reccidi (better than recidi; cf. Cic. Rep. 2, 8, 14), cāsum (recasurus, Cic. Att. 4, 16, 12; Suet. Aug. 96; Gai. Inst. 1, 127), 3 (with e long, Lucr. 1, 857; 1063; 5, 280; Prop. 4 (5), 8, 44; Ov. M. 6, 212; 10, 18; 180; id. R. Am. 611; Juv. 12, 54; Phaedr. 3, 18, 15 al.;A.prob., also,
Plaut. Men. 3, 2, 54, and Ter. Hec. prol. alt. 39; v. the art. re), v. n., to fall back (class., and very freq., esp. in the trop. signif.; but not found in Virg. or Hor.).Lit.: neque posse e terris in loca caeli Recidere inferiora, Lucr. 1, 1063:B.quia et recidant omnia in terras et oriantur e terris,
Cic. N. D. 2, 26, 66:ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum reccidisse,
had sprung back, recoiled, id. Div. 1, 54, 123:quem (discum) libratum in auras Misit... Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus,
Ov. M. 10, 180:etiam si recta recciderat (navis),
Liv. 24, 34; Prop. 4 (5), 8, 44 et saep.:in collum Benjamin,
Vulg. Gen. 45, 14.— Absol.:amictum recidentem,
Quint. 11, 3, 162.—Trop., to fall back, return:II.in graviorem morbum recidere,
to relapse, Liv. 24, 29;so alone: ab his me remediis noli in istam turbam vocare, ne recidam,
Cic. Att. 12, 21, 5; cf.:(quartanae) ne recidant,
Plin. 28, 16, 66, § 228:post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis reccidisset,
Cic. Rep. 2, 8, 14:praestat in eandem illam recidere fortunam,
id. Sest. 69, 146; cf.:Syracusae in antiquam servitutem recciderunt,
Liv. 24, 32 fin.:quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse verebatur,
Curt. 9, 7, 23:in invidiam,
Nep. Alcib. 7, 1.—So freq. of an evil, to fall back, recoil upon any one, esp. upon the author of it: omnes in te istaec recident contumeliae, * Plaut. Men. 3, 2, 54:ut hujus amentiae poena in ipsum familiamque ejus recidat,
Cic. Phil. 4, 4, 10:suspicionem in vosmet ipsos recidere,
id. Rosc. Am. 29, 79: hunc casum ad ipsos recidere posse demonstrant, * Caes. B. G. 7, 1:quae in adversarios recidunt,
Quint. 9, 2, 49:quod in ipsam recidat,
Ov. M. 6, 212:consilia in ipsorum caput recidentia,
Liv. 36, 29; cf. Curt. 9, 5, 25:periculosa et adversa cuncta in illos recasura,
Suet. Aug. 96:in me haec omnia mala recciderunt,
Vulg. Gen. 42, 36. —(With the idea of cadere predominating.) To fall somewhere, to light upon, happen, occur, = redigi; constr. with ad, in, or an adv. of direction.(α).With ad:(β).ex laetitiā et voluptate ad ludum et lacrimas,
Cic. Sull. 32, 91: ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque reccidisse, had sunk to a level with the Aquilii and Vitellii, i. e. had come to be regarded as a traitor, Liv. 2, 7: sinere artem musicam Recidere ad paucos, to fall into the possession of a few, Ter. Hec. prol. alt. 39:tantum apparatum ad nihilum recidere,
to come to naught, Cic. Phil. 7, 9, 27:ad nilum,
Lucr. 1, 857; Cic. Or. 70, 233:ad nihil,
id. Att. 4, 16, 12.—With in, Lucr. 5, 280:(γ).quae (tela), si viginti quiessem dies, in aliorum vigiliam consulum reccidissent,
Cic. Planc. 37, 90; cf. id. Att. 1, 1, 2; id. Phil. 13, 9, 19:rex ut in eam fortunam recideret,
Liv. 44, 31 fin.:omnis impensa in cassum recidat,
Col. 4, 3, 5:mundi, In quem reccidimus, quidquid mortale creamur,
Ov. M. 10, 18.—With an adv. of direction:2.huccine tandem omnia recciderunt, ut civis Romanus... in foro virgis caederetur,
Cic. Verr. 2, 5, 63, § 163:eo regiae majestatis imperium,
Liv. 4, 2:eo res,
Quint. 2, 10, 3:illuc, ut, etc.,
Juv. 12, 54:ex quantis opibus quo reccidissent Carthaginiensium res,
Liv. 30, 42:pleraque, quo debuerint, reccidisse,
id. 25, 31; cf. id. 4, 2:quorsum responsum recidat,
Cic. Rosc. Com. 15, 43.rĕ-cīdo, di, sum, 3, v. a. [caedo], to cut away, cut down, cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.vepres,
Cato, R. R. 2, 4; cf.:malleolos ad imum articulum,
Plin. 17, 21, 35, § 160:sceptrum imo de stirpe,
Verg. A. 12, 208;for which: laurum imā stirpe,
Claud. Rapt. Pros. 3, 76 (cf. II.):ceras inanes,
empty cells, Verg. G. 4, 241:hirsutam barbam falce,
Ov. M. 13, 766:caput,
id. ib. 9, 71:immedicabile vulnus Ense recidendum est,
id. ib. 1, 191:pollicem alicui,
Quint. 8, 5, 12:comas,
Mart. 1, 32, 4; cf.capillos,
Plin. Ep. 7, 27 fin.:ungues,
Plin. 10, 35, 52, § 106:columnas,
to hew out, Hor. C. 2, 18, 4:fustes,
id. ib. 3, 6, 40:ancile ab omni parte recisum,
Ov. F. 3, 377:mella,
i. e. to take out, Pall. Jun. 7, 2.—Of persons: cuncti simul ense recisi,
cut down, Luc. 2, 194.— Poet.:fulgorem sideribus,
to rob the stars of their brightness, Stat. Th. 12, 310:gramina morsu,
to devour, Calp. Ecl. 2, 45.—Trop. (borrowed from agriculture), to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish:perquam multa recidam ex orationibus Ciceronis,
Quint. 12, 10, 52; cf. id. 12, 10, 55:inanem loquacitatem,
id. 10, 5, 22: ambitiosa [p. 1532] ornamenta, Hor. A. P. 447:omne quod ultra Perfectum traheretur,
id. S. 1, 10, 69: nationes partim recisas, partim repressas, * Cic. Prov. Cons. 12, 31:mercedes scaenicorum,
Suet. Tib. 34 init.:armaturas mirmillonum,
to lessen, id. Calig. 55:ornandi potestatem,
Quint. 2, 16, 4:facultatem aliter acquirendi,
id. 12, 7, 10:impedimenta,
to diminish, obviate, Front. Strat. 4, 1, 7; cf.occupationes,
Sen. Q. N. 3 praef.:culpam supplicio,
Hor. C. 3, 24, 34; cf.:cum magnis parva mineris Falce recisurum simili te,
id. S. 1, 3, 123: vitia a stirpe, Claud. ap. Ruf. 1, 56; and:aliquid priscum ad morem,
i. e. to reduce within the limits of ancient manners, Tac. A. 3, 53.—Hence, rĕcīsus, a, um, P.a., shortened, abridged; short, brief:opus,
Vell. 2, 89, 1:ea recisa in unum librum coartasse,
Plin. Ep. 1, 20, 8.— Comp.:tempus recisius (opp. longius),
Dig. 47, 21, 2.— Sup. and adv. do not occur. -
18 vomo
vŏmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [Sanscr. vām-ami, vomit; Gr. emeô; root Wem].I. A.Lit.:B.cum vomere post cenam te velle dixisses,
Cic. Dejot. 7, 21; id. Phil. 2, 25, 63; Cels. 1, 3; Suet. Vit. 13; id. Claud. 21:in mensam,
Cic. Fin. 2, 8, 23.—With a homogeneous object:vomitum,
Plaut. Rud. 2, 6, 27.— Impers. pass.:ab horā tertiā bibebatur, ludebatur, vomebatur,
Cic. Phil. 2, 41, 104.—Transf., in gen., to pour forth, empty: quā largius vomit (Padus), discharges itself into the sea, Plin. 3, 16, 20, § 119.—II. A.Lit.:B.sanguinem,
Plin. 26, 13, 84, § 136:paene intestina sua,
Petr. 66.—Transf., in gen., to vomit forth, i. e. to throw or pour out in abundance; to emit, discharge ( poet.):(Charybdis) vomit fluctus totidem totidemque resorbet,
Ov. H. 12, 125:undam,
Verg. G. 2, 462:fumum,
id. A. 5, 682:geminas flammas,
id. ib. 8, 681:mel (apes),
Petr. 56:vitam,
to breathe out, Lucr. 6, 828; so,animam,
Verg. A. 9, 349:argentum,
to give up, Plaut. Curc. 5, 3, 10:armataeque vomunt stridentia tela fenestrae,
Stat. Th. 10, 536:pinguem nebulam vomuere lucernae,
Pers. 5, 181. -
19 in-vertō (-vortō)
in-vertō (-vortō) vertī, versus, ere, to turn upside down, turn about, upset, invert, reverse: solum, plough up, V.: Allifanis vinaria, empty, H.: alveos navium invorsos pro tuguriis habere, S.: submovere Euros Pellibus inversis, turned inside out, Iu.: inversum contristat Aquarius annum, recurring cycle (of the sun), H.: cum in locum anulum inverterat: loca satis dentibus (i. e. ad dentes serendos), V.—Fig., to invert, transpose, change, reverse: ut invertatur ordo.—To pervert, abuse: inversi mores, corrupt, H.: virtutes, misrepresent, H.: quae invertere supersedeo, i. e. to paraphrase, Ta.—Of words, to misapply, use ironically: invertuntur verba, ut, etc.: Inversa verba, ambiguous, T. -
20 recīdō
recīdō dī, sus, ere [re-+caedo], to cut away, cut down, cut off: sceptrum imo de stirpe, V.: ceras inanīs, empty cells, V.: pueris membra, O.: volnus Ense recidendum est, O.: columnas, hew out, H.—Fig., to lop off, cut short, retrench, abridge, diminish: ambitiosa Ornamenta, H.: nationes recisae: supplicio culpam, H.* * *Irecidere, recidi, recasus V INTRANSfall/sink back, lapse/relapse/revert; fall to earth; come to naught; rebound onIIrecidere, recidi, recisus V TRANScut back/off (to base/tree), prune; cut back/away; get by cutting; curtail
- 1
- 2
См. также в других словарях:
empty out — index deplete Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
empty out — phrasal verb Word forms empty out : present tense I/you/we/they empty out he/she/it empties out present participle emptying out past tense emptied out past participle emptied out 1) [transitive] same as empty II, 1) He was told to empty out his… … English dictionary
empty out — to urinate It could be no more than cold tea from a pot: I stepped out onto the back porch to empty out. (King, 1996) Empty your bladder is an explicit circumlocution: Go to the bathroom, empty your bladder. (M. McCarthy, 1963)… … How not to say what you mean: A dictionary of euphemisms
empty out — verb To completely empty. I dont believe itll be of much use to him, any more, said he, for its full of polliwogs an fish eggs, an the water has took all the crinkle out o the straw an ruined it. I guess, Trot, that the best thing for us to do is … Wiktionary
empty out — transitive verb : empty empty out the water barrel to clear it of sediment empty a boat out by beaching it and turning it over … Useful english dictionary
empty — emp|ty1 [ empti ] adjective *** 1. ) containing nothing: an empty jar His pockets were empty. an empty space: There were no empty spaces in the parking lot. a ) containing no people: an empty room stand empty: Emma s apartment stood empty for six … Usage of the words and phrases in modern English
empty — I UK [ˈemptɪ] / US adjective Word forms empty : adjective empty comparative emptier superlative emptiest *** 1) containing nothing an empty jar His pockets were empty. an empty space: There were no empty spaces in the car park. a) containing no… … English dictionary
empty — 1 / empti/ adjective 1 CONTAINER having nothing inside: an empty box | Your glass is empty can I fill it up? 2 ROOM/BUILDING an empty room, building etc does not have any people in it: The house had been empty for six months before we moved in. | … Longman dictionary of contemporary English
empty — Synonyms and related words: abandoned, absurd, aimless, airy, apparently sound, arid, asinine, awkward, banal, bare, barren, baseless, blah, bland, blank, blankminded, bleached, bleed, bloodless, blow, blow out, bootless, broach, callow, calm,… … Moby Thesaurus
empty — emp|ty1 W2S2 [ˈempti] adj comparative emptier superlative emptiest ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(container)¦ 2¦(place)¦ 3¦(not used)¦ 4¦(person/life)¦ 5 empty words/gestures/promises etc 6 do something on an empty stomach 7 empty nest … Dictionary of contemporary English
Empty Spaces — Chanson par Pink Floyd extrait de l’album The Wall Pays Royaume Uni Sortie … Wikipédia en Français